Andrzej na rowerze

Nie wiedząc do końca gdzie się wybrać, wyrysowałem trasę na kilka chwil przed wyjazdem. Wiedziałem jednak, że wybrać się muszę, bo prognoza pogody była dobra od kilku dni. Mimo groźnych chmur – wyruszyłem w kierunku Legnickiego Pola, by stamtąd, starą trasą podążyć do Targoszyna.
Dawno byłem w Rogoźnicy, jeszcze w 2009, ale nie zmieniło się tam wiele, może nawet nic. Tylko na chwilę zatrzymałem się przy obozie Gross Rosen, by zrobić zdjęcie.
Ciągle na swojej trasie mijałem kopalnie, drogi okresowo zamykane... Jak ten Dolny Śląsk daje się grabić. Za kilkadziesiąt lat krajobraz tych terenów zmieni się diametralnie. W sumie nawet dowiedziałem się jak sygnalizowane są przygotowania do wysadzania. Ciekawe jak to wygląda od środka ;D
W Dobromierzu zaczęło kropić i nie skończyło póki nie wyjechałem ze Strzegomia. Później jeszcze postraszyło za Pawłowicami Wielkimi i w Legnicy, ale koniec końców nie zmokłem przy takiej mżawce.
Dobromierz nie jest taki duży, ale za to piękne ma uliczki – sam jest położony na wzgórzu, gdzie główna droga prowadzi pod górę. Mijał mnie w międzyczasie peleton rowerzystów w niebieskich strojach ;D Już widząc z daleka tę wieś, wiedziałem, że chcę zjechać ze szczytu po krajowej piątce. Nie udało mi się pobić mojego rekordu prędkości i wyciągnąłem jedynie 59 km/h. Z tego całego zapędu prawie zapomniałem, że chciałem ominąć ruchliwą krajówkę i dojechać do Strzegomia pobliskimi wsiami.
Strzegom już z dala odznaczał się Bazyliką Małą na tle wzgórz. Szkoda tylko, że zabytek ten tak olbrzymi i dostojny, wyrastający wysoko, gdy patrzeć na niego z dala, tak trudno znaleźć, gdy jest się w samym mieście. Więcej znaków kierunkowych firm kopalnianych niż informacji o mieście. Miasta powinny kopiować od siebie pomysły. W Legnicy w miarę dobrze są oznaczone ważniejsze miejsca, nie tylko siedziby firm.
Ze Strzegomia pojechałem przez Goczałków Górny, bowiem drogi do Goczałkowa były pozamykane (nie wiem w jaki sposób, ale z Targoszyna jest wyznaczony objazd). Byłem dzięki temu w Księżycach! Łał, szkoda, że to nie Księżyc ;D
Dalsza podróż już prawie "wydeptanymi" szlakami, bo w Mierczycach byłem, co uświadomiłem sobie jadąc obok ogrodzenia kościoła.
Wycieczka odrobinę męcząca, bo jak zaczynałem jazdę na 25-30 km/h, tak wracałem już z prędkością 18-22 km/h. Trzeba jednak popracować nad kondycją, bo na weekend zapowiada się Śnieżka :)

Oto pierwsza tak szalona podróż. Nawet jadąc do Jeziora Pilchowickiego pokonałem krótszy dystans. Wycieczka wraz z Jarkiem i Bożeną. Jak myślicie, przy 15 godzinach podróży o której wyruszyliśmy? Tak, wymagało to pewnego planu. Była godzina 24, gdy wyruszyliśmy :)
Widoki genialne. Te nocne, jak i we dniu. Mgły oplatające zewsząd wszelką rzecz, przepiękna panorama na Jelenią Górę i Kowary nocą, poranek nad doliną, widok na Przełęcz Karkonoską, wszystko inne, co mijaliśmy! :)
Pogoda dopisała w nocy, żadne auto nie przeszkodziło nam. W dzień tez było świetnie, nawet wystarczył podkoszulek, tylko po południu rozpadało się, przez co musieliśmy się dwa razy kryć na przystankach.
Wspaniała trasa, serdecznie polecam :) Jarek mówi, że podjazd na Przełęcz Karkonoską jest najbardziej stromym z możliwych podjazdów w Polsce. Czyli Polska jest moja! ^^
Zdjęcia Jarka aparatem Bożeny

Trasa zaplanowana jeszcze w kwietniu po nieudanej pierwszej wycieczce do Luboradza (pragnąłem zobaczyć dwór, który tam się znajduje). Od ostatniej przejażdżki minęło raptem parę dni, a już pierwsze kilometry dały się we znaki, a to wszystko przez koniec semestru. Rower trochę namieszał w jego trakcie i trzeba było posiedzieć nad zaliczeniami...
Mimo że od kilku dni prognoza pogody zapowiadała deszcz na wieczór, to wybrałem się tuż po powrocie z uczelni. Trzeba trenować do innych tras, które już mam zaplanowane :) Deszcz oczywiście mnie złapał, ale nie przemokłem tak mocno, by cierpieć z tego powodu. Zdołałem nawet zabłądzić wśród mściwojowskich pól, ale wyszedłem z tego cały i dotarłem mniej więcej tam, gdzie zaplanowałem.

Wykonanie planu wycieczki zaplanowanej w kwietniu. Trasa niewymagająca, absolutny brak stromych podjazdów, tylko sporo terenu. Leśne dróżki, nierzadko zarośnięte, polne drogi, rozjeżdżone przez quady... Dodatkowo wiatr był dzisiaj silny i temperatura niewysoka, jednak nie zniechęciło mnie to do wyruszenia w tę trasę :)

By odpocząć od komputera, dołączyłem do wycieczki, na pół godziny przed jej startem ;D Wspólnie z Markiem, Bożeną i Jarkiem pojechaliśmy do starej radiostacji w Stanisławowie. Ponieważ Bożena przyjechała na tzw. szosie, a Jarek założył slicki, to jeździliśmy wyłącznie po asfalcie. Pogoda dopisała, choć z powrotem wiatr był dosyć chłodny i przede wszystkim cały czas jechaliśmy pod wiatr.

Plan połączenia trzech tras w jedną :) Niestety góry mnie wymęczyły i wykonałem jedynie 2/3 planu. Mimo to piękne tereny odwiedziłem i w końcu mam dokładny szlak tras, którymi jeździłem ze znajomymi po bezdrożach :D Czwarty raz przejechałem się nad Groblę i drugi raz do Lipy (tutaj miałem małe problemy z przypomnieniem sobie trasy). Teraz, gdy mam funkcjonalny telefon, dokładne mapy (jeszcze kompas by się przydał ^^), to mogę zacząć podbijać świat!

Pierwszy test nowego telefonu. Zapowiada się ciekawie ^^

Do wycieczki dołączyłem się na pół godziny przed planowanym spotkaniem, także nawet nie wiedziałem dokąd ona będzie. Coż, mogłem się domyślić, że do PK Chełmy :P Wspólnie z Bożeną, Olkiem, Łukaszem i Jarkiem wyruszyliśmy w kierunku Leszczyny, dalej czerwonym szlakiem przez radiostację na Górzec i do Chełmca, gdzie zastał nas deszcz.
To była ostatnia wycieczka bez sprawnego urządzenia do zapisu śladu GPS. Tym razem po przejechaniu 6 km za miastem mój telefon nie potrafił złapać sygnału, więc wyłączyłem Traseo. Następna wycieczka będzie o wiele ciekawsza i przyjemniejsza :)

Ja ma po prostu pecha. Jeszcze trochę i będę mógł przejechać tę trasę z zamkniętymi oczyma. Nigdy więcej nie uruchamiam aplikacji Traseo! Powstrzymam się od komentarza. Udało mi się dziś dojechać do domu, zapisać trasę, ale *znowu* zniknęła ona z listy. I w ten oto sposób następnym razem odpalam jedyną działającą aplikację do tworzenia śladu – iMapMyRIDE. Chyba rzeczywiście będę musiał napisać własny program na komórkę...
Na domiar złego rozwaliłem sobie kolano, które kilka dni wcześniej i tak zostało posiniaczone podczas wizyty we Wrocławiu. Muszę w końcu kupić apteczkę, bo wyjdzie na to, że będę mądry dopiero, gdy się połamię.
Aktualizacja: trasa poprawiona dzięki śladowi z 25 maja.

Dziś ponownie wybrałem się do Wro, by stworzyć kolejną fotorelację na konkurs. No, może nawet dwie :) Dużo jeszcze Wrocławiowi brak w kwestii dobrej infrastruktury dróg i ścieżek rowerowych, ale taka ich ilość jest zadowalająca. Szkoda tylko, że ciężko jest poruszać się po nich, gdy nie zna się Wrocławia odpowiednio dobrze...
Przetestowałem dodatkowo aplikację iMapMyRIDE na mój telefon. Dokładność czasem dobra (i tak ręcznie później przesuwałem punkty), jednak aplikacja wstawia punkty pośrednie, gdy sygnału nie odebrała, dlatego nie podoba mi się. Szukam dalej.