Rano padał śnieg, potem było całkiem sucho. Wieczór zapowiadał się obiecująco, więc wyskoczyłem na chwilę. Było jeszcze zimniej niż wczoraj. W słońcu 4 °C, ale spadło do 1 °C po zmroku. Pojechałem na zachód. Nie wiem, co mnie podkusiło, bo miałem ciągle pod wiatr. W każdej kolejnej miejscowości myślałem sobie, że może jeszcze jedna wioska i gdzieś skręcę. Tak dotarłem do Dopiewa, gdzie skręciłem na Więckowice i drogą wojewódzką ruszyłem do Poznania. Na horyzoncie zrobiło się granatowo i to nie z powodu zbliżającego się zmierzchu. Zapowiadało się na burzę. Skróciłem wycieczkę i pojechałem prosto do domu wzdłuż ekspresówki, a w Skórzewie zaczął padać… śnieg. Było na plusie, więc nie utrzymywał się długo, ale pod domem strzepnąłem z siebie grubą warstwę tej białej niespodzianki, bo zmienił się wiatr i sypało prosto w twarz.