Nie spodziewałem się tego, ale z mojego okna widać pięknie ukwiecone drzewa, które wyglądają jak dostrzeżona przeze mnie ostatnio wiśnia. To już obsesja na punkcie sakury, bo jak długo tam mieszkam, nigdy nie zwróciłem uwagi na te drzewa. Mimo wszystko z bananem na ustach posunąłem na południe.
Od kilku lat miałem na oku urządzenia Garmina. Nadszedł dzień, aby zafundować sobie własną zabawkę. Wybór padł na model z serii eTrex. Nie zwróciłem uwagi, że w zestawie była mapa Europy zachodniej, przez co mapę Polski musiałem sobie zapewnić sam. To jednak nic trudnego ze względu na popularność tego producenta. Skorzystałem z generatora map OpenStreetMap. Przydałoby się trochę poprawić odznaczanie map do pobrania, ale pobieranie całych map państw to bułka z masłem. Trzeba mieć jedynie cierpliwość, bo strasznie długo to trwa (w przeciwieństwie do map zamawianych na e-maila, ale tutaj też trzeba czekać, aż się wygenerują). Oby wybór urządzenia był strzałem w dziesiątkę.
Skoro dostałem to, czego chciałem, to nie było sensu wracać od razu do domu. Po co, skoro można wybrać się za miasto? Skierowałem się na Kórnik, jadąc trochę po nieznanych drogach. W Kórniku pokręciłem się po ścieżkach nad jeziorem, a potem pomyślałem, aby odwiedzić arboretum, ale brak słońca mnie zniechęcił. Jeszcze tam wrócę, z aparatem i odrobiną nadziei na ładne zdjęcia.
W stronę Poznania chciałem, jak zwykle, pojechać innymi drogami, ale znałem tylko tamtą jedną – przez Mościenicę. Trzeba było poszukać nowej. Trafiłem na coś wzdłuż ekspresówki. Słaba trasa, a do tego szybko się skończyła. Trafiłem do Borówca i dalej już z zamkniętymi oczami do domu.
