Ruszyłem baaaaardzo ruchliwą drogą nr 7, którą nie wiadomo czemu jeździ tylu kierowców. Po co, skoro można zaoszczędzić na paliwie?
Dojechałem do Kalwarii Zebrzydowskiej po godzinie 20, toteż nie zobaczyłem dużo, a przynajmniej nie sfotografowałem, ale widoki z siódemki były przepiękne! Ach te góry ^^
W trakcie jazdy naszła mnie myśl, by pojechać do Wadowic, ale dobrze, że myśl znikła, bo była głupia – na którą ja bym do domu wrócił? ;D
Powrót przez Skawinę i Tyniec, już po nocy. Zaledwie kilka procent mijanych rowerzystów miała światła. Jak oni widzą w ciemności i że się nie boją? Sam nad Wisłą dwie nastki bym o mało nie potrącił :( Szły drogą z zakazem ruchu z wyłączeniem rowerzystów; bez żadnych elementów odblaskowych.
Ach, uwielbiam powietrze poza Krakowem, bo to w mieście cuchnie ;c Nawąchałem się od czystego powietrza po obornik aż do dymów wszelkich rodzajów palonych rzeczy.
Dobrze, że zabrałem ze sobą parę rzeczy, bo powrót był mroźny. Sama jazda dolinkami przeraźliwie uderzała biczami lodowatego powietrza, ale to wtedy, gdy byłem lżej ubrany. Później założyłem jeszcze bluzę i kurtkę, to było ciepełko, może nawet ciut za gorąco. Tylko uszy mi marzły. Mogłem wziąć opaskę na nie. No i paliczki, ale to już potrzebuję pełnych rękawiczek. Trzeba sobie takie sprawić jeżeli robi się tak chłodno...
