Powoli staje się to nieznośne. Kolejny gorący dzień. Do następnego miasta miałem rzut beretem, więc jazdę zacząłem leniwie. Leniwy był też dzień, widoki również nic specjalnego.
Jechałem głównie drogą krajową, ale tuż przed miasteczkiem Donggang zauważyłem drogę dla rowerów pod wiaduktem. Nie zaprowadziła mnie daleko, bo leciała gdzieś w głąb lądu. Odbiłem do jeziora, wokół którego biegły równe drogi dla rowerów. Tajwan to bardzo przyjazny rowerzystom kraj. Gdyby nie liczyć szalonych skuterzystów.
Dojechałem do centrum Donggang. Miałem sporo czasu, więc przejechałem się zatłoczonymi ulicami i zatrzymałem w moim hostelu. Nikogo nie było, ale mogłem wejść do środka i odpocząć od słońca. Ono mnie kiedyś wykończy.