Zmęczył mnie wczorajszy powrót do Polski. Trzeba mi było zawrócić, pojechać do Pragi, zostać tam jeszcze parę dni. Szkoda, że muszę wracać, aby zarobić trochę pieniędzy na kolejne podróże. Ale już wkrótce, jeszcze trochę i wyjadę stąd. Na długo i do pięknych miejsc.
Trzeba było znaleźć sklep, aby zjeść śniadanie. Nie było łatwo, więc pobłądziłem po tym pokrętnym mieście. Trafiłem pod estakadę, potem nad, aż po polnych drogach dotarłem do supermarketu. Zjadłem w końcu i mogłem jechać dalej, omijając drogę krajową z daleka, bo jakoś nie chciałem lawirować między tirami, które dzisiaj wyjątkowo licznie się pojawiały na spółkę z setkami tych mniejszych. Podjechałem jakieś wzniesienie, z którego rozciągały się piękne widoki i... wróciłem na krajówkę. Nie dało się jej przeskoczyć. Ok, mogłem jakimiś wsiami, wzgórzami, stromymi podjazdami, ale chciałem wrócić do domu, więc po prostu posunąłem główną trasą. Przynajmniej nawierzchnia nie była jakaś zła.
W Ząbkowicach Śląskich zatrzymałem się na kawę i przemyślałem dalszą drogę. Znalazła się ciekawa alternatywa dla krajowej ósemki. Co prawda dziura na dziurze, ale aut przynajmniej nie było.
Jeszcze przed południem naszły chmury, ale padało tyle co nic. Po wjechaniu do Wrocławia zobaczyłem za to mnóstwo kałuż, więc odrobinę się spóźniłem na deszcz, a chciałem się nieco odświeżyć po tym dusznym dniu. W centrum jeszcze trochę pokropiło, ale też było tego niewiele. Kupiłem bilet na pociąg i pojechałem na Stare Miasto, aby dobić do setki. Lunął deszcz, ale po raz kolejny króciutko. Zauważyłem kilka zmian w mieście. Zniknęło jedno przejście podziemne, z czego się ucieszyłem, bo to oznaka stawiania pieszych i rowerzystów ponad blachę (ileż to miejsca zajmuje na drodze).
Mając jeszcze trochę czasu, zamówiłem „najszybsze” zdrowe jedzenie. Dlaczego w cudzysłowie? Bo musiałem czekać tak długo, że nie wiedzieć kiedy uciekł mi pociąg. Na kolejny musiałem czekać aż 5 godzin. Ja to mam szczęście. Ale tym razem nie spóźniłem się na dworzec, tylko mi pociąg uciekł po cichu. Miałem w planach nocleg na kempingu i odjazd rano, ale wtedy dojechałbym do biura tak, jak z niego wyjechałem, tyle że bardziej opalony i mniej pachnący. Poczekałem więc na kolejny pociąg i tym razem do niego wsiadłem.
