Na początek odwiedziłem Park Jordana, ponieważ jeszcze w nim nie byłem. Pokręciłem się chwilę i ruszyłem w dalszą drogę. Miałem nadzieję zobaczyć fort 4 "Błonia", ale wyruszyłem ze zbyt małą wiedzą i nie wiedziałem na co patrzeć. Choć teren jest jakimś obiektem handlowym, to żywej duszy nie spotkałem, abym mógł zapytać o cokolwiek.
Znalazłem się przed zespołem bramnym 3a, wzniesionym w latach 1908-1909. Składa się z bramy i ostrogu; należy do zespołu obronnego fortu 2 "Kościuszko". Nieco wcześniej przegapiłem część 3b, z której pozostał jedynie ostróg.
Droga do szańca FS-3 była widoczna, jednak rośliny rozrastają się, utrudniając przedostanie się doń. Szaniec o typowej budowie siedmioboku, powstał w latach 1854-1855. Zachowany w dobrym stanie, porośnięty bujnie roślinnością.
Jadąc dalej szlakiem dawnej Twierdzy Kraków, dotarłem do reliktów bramy fortecznej "Kościuszko". Powstała w 1908, zburzona po 1920. Obecnie można zobaczyć jedynie fragment muru oporowego.
Dalej kierowałem się na zachód. Znów przegapiłem szaniec IS-2½. Dojechałem jednak do mapki Lasu Wolskiego, na której był zaznaczony niebieski szlak rowerowy. Mogłem nim ominąć jazdę obok zoo, a przy okazji zrobić więcej terenu. Niestety ruszenie tym szlakiem było błędem. O ile jazda w górę była bardzo przyjemna, o tyle dalsza droga, po zboczu w dół bardzo mnie przeraziła. Zwykły szlak zamienił się w singletrack. Na rowerze trekingowym nie potrafiłem pokonywać zakrętów, więc częściej zaliczałem odpychanie się nogą niż normalny zjazd. Niestety na dole ktoś bezprawnie zmienił przebieg szlaku, ponieważ droga przestała być wygodna, czuć było nierówności spowodowane niedawnym niby utwardzaniem. Mogłem już na początku zrezygnować z dalszej jazdy, gdy przestały mi się zgadzać oznaczenia szlaku na drzewach, do których użyto farby o innym odcieniu. Dopiero gdy zaliczyłem twarde lądowanie, zrozumiałem, że ktoś musiał się pomylić i urodzić w złym miejscu. Brak jakiegokolwiek ostrzeżenia stwarza szlak wysoce niebezpiecznym dla osób niedoświadczonych.
To był koniec wrażeń na ten dzień. Nie miałem ochoty więcej jeździć. Ruszyłem do domu najbezpieczniejszą drogą, czyli wałami wiślanymi, a później drogami dla rowerów, po których poruszają się niebezpieczni rowerzyści bez oświetlenia. Coraz mniej mi się podoba w Krakowie.
