Ścieżki rowerowe są wszędzie. Przynajmniej do tego się dąży. Również Chełm się rozwija, choć ma dziurę w budżecie.
Nie miałem planu na dzisiejszy dzień. Po godz. 14 pojechałem do miasta po smar do łańcucha. Postanowiłem przejechać się na początek drogą rowerową, którą kilka lat temu rozbudowali i teraz ciągnie się ona na kilka kilometrów. Piesi, jak wszędzie, wchodzą na ścieżkę. Tylko jedno skrzyżowanie miało przejazd rowerowy, na reszcie trzeba prowadzić rower. Dojechałem do końca i pojechałem do sklepu rowerowego, w którym trochę poczekałem aż mnie obsłużą. Pokręciłem się po placu Łuczkowskiego, po którym rowerami można się poruszać i przespacerowałem się deptakiem, na którym już jest zakaz ruchu.
Jadąc pierwszą drogą rowerową, zauważyłem nowowybudowaną w Parku Miejskim i zostawiłem zbadanie jej po wizycie w centrum. Jeszcze rok temu była w trakcie budowy, teraz można z niej w pełni korzystać. Prowadzi ona wzdłuż Uherki. Choć jest to niewielka rzeczka, to przy obecnym poziomie wód, wśród zarośli prawie jej nie widać. Początkowa część ścieżki jest bardzo wygodna, równa. Są stoliki do gry w szachy z siedziskami, figury miśków wykutych z wapienia (biały niedźwiedź jest w herbie Chełma), nawet mostek ze zbyt dużym progiem. Za przejazdem przez drogę był licznik, który wskazywał na ponad 14 tys. Podejrzewam, że wynik został podbity przez miejscowe dzieci, które też zniszczyły pomnik na tej trasie. Za kolejnym przejazdem przez ulicę nie było ciekawie – kostka w niektórych miejscach ruszała się, a w innych jakby położyli ją na nieutwardzonym podłożu.
Dojechałem do końca, który jest przy zbiorniku wodnym "Żółtańce". Zakaz kąpieli, spożywania alkoholu czy połowu ryb nikogo tam nie rusza. To jak na Słupie, który dostarcza wodę pitną Legnicy, a i tak ludzie się w niej kąpią...